yokluğumun ateşiyle
kimileri yanarken,yoklugum ateşiyle,
kimileri yaşıyor mutluluk rüzgarıyla.
esen imbat, samyeli,poyraz ve de karayel
peşinde bıraktığın yaprakların hep yalnız.
öyle çok yoruldum ki, öyle çok yordun ki.
hep peşinden koşarken mevsimler hep bahardı.
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta