nerede olduğumu bilmediğim bir yerlerde
gittikçe alçalıyorum
hep labirent zamanlar
hep köre tuzak
korkuluksuz merdivenler dibe doğru
soğuk yavaş yavaş
çatısız odada erken batan güneş
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
