Günün birinde Nasrettin Hoca boştu.
Aldı iki kilo et eve koştu.
'Aman 'dedi, 'Hatun, pişir bunu!
Yak ateşi, at odunu,
Yıllardır görmediğimiz bu etti.
Doysun gözümüz, karnımız artık yetti.'
I
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Devamını Oku
evvelinde bir güzellik cemresi düştü
o handân cemâline
yeryüzü kıskandı
sana râm oldu gökyüzü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta