Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Sevgili Nuray.Şiir harika ama bence bir eksik var yazdığımda sanırım eklersin .İğde agacını nasıl unutursun baharın kokusu yüz metreden hissedilir...
Saygılar.
ne kadar güzeldi. sevgiyle kalın..
Dilerim o yaramaz kız içinizde yaşıyordur. Çocukluk anılarım canlandı. Sevgiler arkadaşım.
Bana ''Kaybolan Gençliğimi Arıyorum'' konulu şiirimi hatırlattınız.
Geçmiş zaman olur ki, hayali cihan değer.
Şiirinizi çok sevdim.
Sevgilerimle.
Mehmet Nacar
Açtı gözlerini koskoca dünyaya
Baktı derinden umarsız kalabalığa
Vah dedi yüreği burkuldu !
Gelmek şartmıydı bu vahşi bataklığa...
Yahu bu dunyada benim gibi topacini, macununu, ayisini, bilyesini(misket), ilâh... arayan ne çok kimse var.
Lâle Devri'ni ariyoruz; neden kendi aramizda o devri yaratmayalim ki...
Çok hoş, anlamlı.
SEVGİLİ NURAY HANIM ..ASLINDA SEN HALA O KÜÇÜK KIZ ÇOCUĞU YÜREĞİNİ TAŞIYORSUN SENİ GÖRMEDİM AMA BUNA EMİNİM ...GÜZEL ANLATIM
Tebessüm ettiren dizeler...
Acaba köy kızı köyünümü özler...
Çocukluğunu mu yoksa...
Kutluyorum kalemi yüreği...
İçinizde ki her daim şen,
Kaleminizde saim ola...
Selam ve saygılarımla.... Salih Korkmaz
Arılar oğul verince, boş bir tenekeye vurulurdu. Arılar da bu sesi gök gürültüsü zanneder, yağmur yağacak diye, alelacele bir ağaç dalına toplanırlardı. Şiirini okuyunca arıcılık yaptığım günleri anımsadım. Karar verdim... Arılara dair bir şiir yavacağım.
Dost yüreğin ve kalemin susmasın.
Bu şiir ile ilgili 33 tane yorum bulunmakta