Pervanım bir güz gülüne, yel olup esti gönül.
Bir nigârdan hoş söze, neyzen olup esti gönül.
Yar saçların sırmadan.sanki ben için lüledir lüle.
Sözüm geçmez oldu kendime.aşkının mesti gönül.
Ne kaşa ne göze o güzel öze.cevlân olup taştı gönül.
Nalânım, nar oldu busen.feryadım arşı aştı gönül.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Sizin şiirleriniz çok özel, bilmenizi istedim.Sağolun
Gönül isterdi konsun güzgülüne bülbül
Bülbül seçer bahar dalından asi bir gül
Seherde uyansada uzanır sılaya
Kuru dallar yeşerir feryadında gönül..
harika bir şiir, okuyunca bunlar döküldü dilimden müsadenizle yazdım A li Rıza bey..:) tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta