İmkansızlığın lobisinde gül cemalini izliyordum, güzeller ölümcül halinin defilesini sunarken.
-Son bakışınla ilk bakışının akustik temasında dile getiremediklerin ağlıyordu.
-Kaşlarını yıkıp geçen söylediklerimin ıslak hayalinde halime uslanmaz dermanlar çoğaldı.
-Bir çift sözün sözsüz romanlar gibi içimde ivmesini sunarken sen mecburlarını otlatıyordun.
-Ateşinden durmak istedim.Sırrına sırlarımı eklemek istedim gün ile yüzün arasındaki arafa.
-Konuk olduğun ömrümün son basamağındayken zülüflerin kemendi değdi yarama. Düş’tüm düşlerinde. Bir düşeşisin düşünce terkinde izmlere karşı arkaik kinler besledim.
-Her izm bir akla binlerce akılsızlığa delalet. Sol yanında izm yok,izim de mi yok sevgili.
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
geberdim...çok ciddiyim...şok içerisinde bütün sözlerim...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta