Yılmaz Örmeci Şiirleri - Şair Yılmaz Örmeci

Boşa geçmiş yıllarımı saymazsan,
Tam otuz üç yaşındayım güzelim.
Ben ne zaman aşık oldum sorarsan;
Bu sevdanın başındayım güzelim.

Ankara, 30.05.2015

Gel seninle dost olalım,
Beni ele atma güzel.
Şu hayattan tad alalım,
Beni sen incitme güzel.

Hayat uzun, hem zaman bol,

Eğer Hak vâki olur, dönemezsem,
O'na aşık olduğumu de O'na.
Azrail canım alır göremezsem,
O'nun için öldüğümü de O'na.

Ankara, 23.09.2015

Sana her gün şiir yazıyordu de,
Sevdiklerini hep üzüyordu de,
Gece kalkıp yolda geziyordu de,
Günlerce uykusuz kaldım, de O'na.

Ankara, 23.09.2015

Seni düşünmekten derbeder olmuş,
Sigarası, içkisi yoldaş olmuş,
Hep buğulu gözlerle bakar olmuş,
İki gözüm yaşla dolmuş, de O'na.

Ankara, 23.09.2015

Yıllarca ben seni yarim belledim,
Akşam, sabah yollarını bekledim
Ayrılığa bir türkü yakıp dedim
Sazımın teline coşma ne olur.

Ankara, 09.03.2016

Şu dünyanın binbir türlü hali var,
Kalıp gitmemek, gidip dönmemek var.
Kadir kıymet bilen yok ise eğer;
Ya sevdiğini al, ya sevene var.

Ankara, 08.10.2016, 02:08

Gece soğuk, gece ayaz, gece kar,
...ve karanlık, hiç olmadığı kadar.

Ankara, 20.12.2015

Gerçek aşkımı burada buldum ya,
Böylesi gelmez dünyaya bir daha.
Herşey için çok teşekkür ederim,
Daha küsmem bir daha Ankara'ya.
* * *
Aşkım karşılıksız çıktı benim ya,

Geçip gitsen önümden selam bile vermezsin
Herkesi seversin de beni asla sevmezsin
Bilmiyorum kimdedir gönlünün anahtarı
Benim gönlüm senindir, gel gir derim girmezsin.

Ankara, 26.07.2016, 17:35