Yıldızlarımı Koparmayın

Heeeey! .. Kim var orada? ..
Bırakın, yıldızlarımı koparmayın! ..
Götürmeyin mehtaplarımı,
Toplamayın, özene-bezene yerlere serdiğim kumsalımı,
Değmeyin, dokunmayın denizime,
Camgöbeği mavilerime.
Ben onları yetiştirip durmaktayım
Sevdiğime.

İzin verin; yıldızlarım boy atsın,
Uyuyup büyüsünler o ışıltılı gözlerini kırpa kırpa,
Maşallah takmışım mehtabıma masmavi denizimden,
Sabah akşam çapalamış durmuşum bu durgun suları.
Dolaşmayın benim kutsal bahçemde,
Alıp gidin başınızı,
Dışarı! ..

Benim bahçem yolgeçen hanı değil,
Sevdalısı bir nazlı sultandır,
Oturup durur gönül tahtımda olanca kibiriyle,
Bekçisi benim gibi bir sevda delisi,
İşi-gücü çelenk yapmak sultanına, yıldızlardan,
Denizlerden, mehtaplardan,
Sonra içine yüreğini katıp ona sunmak
Uzaklardan.

Ne sultanım nazından beri durur,
Ne razı olur inmeye gönül tahtımdan,
Ne de bir merhamet edip söndürür yangınlarımı,
İşte bu deli aklımda; oturtur onu mehtap altına,
Serer ayaklarının altına denizi,
Koyar yıldızlı kubbeler içine,
Günlerimden bir tek gün
Eski günlerimize benzesin
Diye.

(YILDIZLARIMI KOPARMAYIN İsimli Serbest Şiirler 'inden > 7-8/100)