Yürüyorum yıkık kentin ıssız sokaklarında,
Gidiyorum bilinmez bir yolun uçsuz bucaksız sonuna,
Hissediyorum çok yaklaştım beyaz,bembeyaz sonsuzluğa.
Şimdi yaşarken son demini ömrümün,
Kayboluyorum yavaştan,sessizce büsbütün.
Koşup ulaşamadığım hayallerimi canlandırıyorum ulaşmış gibi,
Yaşayamadığım yılları,ayları,haftaları, günleri, saatleri düşünüyorum yaşamış gibi..
Sana gitme demeyeceğim.
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.
Devamını Oku
Üşüyorsun ceketimi al.
Günün en güzel saatleri bunlar.
Yanımda kal.
Sana gitme demeyeceğim.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta