Ey Nihâl’im, gül ve yas arasında, örtünün suya yansıdı;
Güller, yüzünü bir anlam olarak alıp, ince ince sundular.
Nihâl’im, isminin ışığı feleğin aynasında bir yansıma oldu;
Sabah olunca, yüzünün aydınlığı dünyayı bir nurla sardı.
Nihâl’im, o gün yaptığın zulmün sırrını kim taşımaz haşre dek?
Kaderde senden ayrı düşmek de varmış
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Devamını Oku
Doğrusu bunu hiç düşünmemiştim..
Seni tanımadan
Hele seni böyle deli divane sevmeden
Yalnızlık güzeldir diyordum
Al başını, kaç bu şehirden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta