Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
O’nu (sav) anmakla sayfalar şerefleniyor.
Kalplerde ve beyinlerde de inş. İnşirah başlar.
Herkese selâm. Herkese teşekkür.
Hızı çıksa yüzbin mil’e
Jet yetişmez ebabil’e
Aya- güne gitsek bile
Ümit yine dünde kaldı.
Dindarımız gafil dinden
Ok yiyoruz türlü yönden
Kılıç paslı çıkmaz kından
Yine dünya kanda kaldı.
Sen cihanın en emini
Dağıt yine zemzemini.
Tekbir sarsın tüm zemini
Yoksa erdem ünde kaldı.
Sihirbazlar oldu dinci
Aptal çölde arar inci
Sanki insan değil zenci
Ölçü tartı tende kaldı.
Kıyam etti tüm melekler
Mirac’taydı has dilekler
Cezbelendi kör felekler
Döndü sema “dön” de kaldı.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta