Seninle başladı her şey, mutlu olma ümidi bile yoktu.
Yarım gülüşler arasında sanki sıkışıp kalmıştı o masum çocuk, henüz 8 yaşında.
Büyümeden kırılmıştı umutları, yaşından çok sanki dertleri daha hızlı büyüyordu.
Gülmeden ağlamayı öğrendi çocuk.
Sevmeyi hiç beceremedi çünkü hiç sevilmemişti.
Sokaklar onun eviydi, yetimdi çünkü çocuk.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta