Korkuyorum bak yalnızlıktan kalk gidelim ne olur
Usandım artık baş uçunda oturupta ağlamaktan
Yakışmıyor sessizce uzanmak sana kalk gidek ne olur
Bırakma beni ayakta duramam yalnızken senin yokluğunda
İstersen alay et kırılmayacağım söz bundan sonra
Al istersen vereyim cebimdeki sigarayıda
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ağıtlar... Hep böyledir ebedi ayrılıklar; seslenseniz, çırpınsanız, parçalasanız da kendinizi, bir daha sizi duymazlar. Duyamazlar...
Sabır diliyorum.... cümlemize...
Başkaca ne gelir ki elden!
Saygılar
Gidenler dönmüyor ki,geri :(((( Tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta