Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Yeter Artık
Neden sökmüyor şafak,
Doğmuyor güneş,
Parlamıyor gökyüzü?
Hep böyle
Karanlığa tutsak mı yaşayacağım
Gözlerim kör,
Umutlarım körpe,
Kollarım bomboş.
Hep böyle yapayalnız mı yaşayacağım?
Yeter artık yeter,
Bir kere olsun yaşadığımı bileyim.
Umut dolu yarınlarım olsun
İstemiyorum artık vefalı geceleri,
Aydınlık dolu sabahlarım olsun.
Yeniden doğsun güneş,
Parlasın gökyüzü,
Yemyeşil olsun doğa,
Çiçekler açsın.
Alabildiğine koşayım
Çocuklar gibi..
Sevinçten çıldırayım..
Yeter artık
Ne olursunuz yeter! !
Pranga vurmayın ayaklarıma,
Kollarıma kelepçe takıp,
Zincirle bağlamayın beni gecelere…
Ne olur yeniden doğsun da güneş,
Ben de bir kez olsun yaşadığımı bileyim…
Dağarcık / Ardahan - 1982
Ferah Yılmaz
ANLATIMI MÜKEMMEL BİR ŞİİR,,GÜZEL GÜNLERE ÖZLEM...ÇOK GÜZEL YAZMIŞSINIZ FERAH HANIM,,KUTLUYORUM DUYGU DOLU YÜREĞİNİZİ,,,
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta