Yeryüzünün çağrıştırdığı bir şiirdir sevdan
Neşter vuruldukça
Kanaması duran tek yarası ömrümün.
Şehrin ışıkları çizerken resmini
Karanlık sulara
Ben de çizerim yüzünü
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
