İkimizde yeryüzüne atılmış şiirleriydik kalbimizin.
Sen mutluluğun, ben hasretlerin.
Neyler misali nasıl da düştük bilinmezlere.
Hep farklı birer göllerdik.
Sen tatlı bir göl, ben tuzlu bir göl.
Aynı türküde melodileşmeye çalıştık seninle.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
