Anneciğim! Evlatlar vardır başarılarını, zaferlerini yazarlar...
Sana yazacak bir başarım, bir ödülüm yok anne.
Keşke olsaydı da, seni sevindirebilseydim.
Keşke, benimde anneme yazacak, anlatacak başarılarım olsaydı.
Ama yok anne...
Sevdiğin, okşadığın saçlarıma aklar düştü anne.
Ilk evvel saçlarım hayat mücadelesinde yenildi.
Vuruldu bir uçurum derinliğinde
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde
Devamını Oku
Yaylada bir seherin serinliğinde
Avcıdan yarasını gizlercesine
Çığlıgını gömerek devrildiginde
Vuruldu ciger parem kanlar içinde




..yaşam denilen dikenli bir yol değilmi..kimi zaman hepimizn yüreğini sızlatmıyormu bu dikenler...keskin bıçak gibi kesiliyor ve izi yıllar geçsede asla gecmiyor....hayat acısıyla tatlısıyla devam ediyor...şiirinizi okurken içim acıdı kader de ne varsa bizlerde onu yaşıyoruz..bilyorsunuz bu dünya bir imtihan dünyası...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta