Ben sustum önce…
Çünkü kelimeler yetmiyordu sana anlatmaya.
Yorulmuştum kırmadan sevmeye,
Ve sevdiğimi kırmadan susmaya çekildim.
Gittim belki,
Ama kalbim hep bir şeyleri onarıyordu içten içe.
Bazı sevgiler
Uzakla güçlenir,
Sessizlikte kök salar,
Benimkisi de öyleydi.
O kumsalı düşündüm çok,
Ayak izlerimizi, dalgaların nasıl sildiğini…
Ama silinmeyen bir şey vardı:
Adımlarımızın birlikte attığı ritim.
Gözlerinde bir ışık vardı,
Gitmeden önce fark edemediğim.
Şimdi baktım ve
Orada olduğunu gördüm hâlâ.
Sen görmeyi unutmamışsın,
Ben de dokunmayı hatırlayarak geldim sana.
Affetmek istedim,
Ama kelimelere sığmayacak kadar büyüktü.
Göz göze geldiğimizde anladım:
Sen de bekliyordun bu sessiz barışı.
Şimdi elim elinde,
Hiçbir söz gerekmiyor artık.
Geçmişi taşımadan,
Geleceği telaş etmeden…
Sadece şimdi var.
Sadece biz varız.
Ve ben inanıyorum:
Her şey yeniden mümkün.
S.GÖL
Kayıt Tarihi : 17.7.2025 06:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!