Yazılacak şeyler tükeniyor yavaş yavaş...
Hep geçmiş hep gece ve hep yalnızlık üzerine...
Umutların tükenmeye başladığı zamanlar...
Sıkılganlığın son noktasına vardığı anlar...
24 saat sonunda hiçbirşey yapmadım diyorum rahatlıkla...
Geç kalkılan saatler, yemek yemek, çay içmek...
Sonra kalabalığa karışmak...
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



