Kendimi kendim anlarım diye;
Aldım kalem dilimi döktüm yazıya
Ne zaman açsam kalbimi kağıda
Yüzünü çevirmedi hiç bana..
Ağladım kalem ağladı
Güldüm kağıt güldü
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Kağıt da yüreğiniz gibidir.Yazar,siler,atarsınız...Yüreğinize sağlık
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta