Yaz Soğuğu Şiiri - Harun Ertaş

Umduğum ormanda orman yangını
Güvendiğim dağlara da kar yağdı
Orman ile dağ iç içe
Duygularım da senli böyle kaldı

Haberin yok daha,
Senli onlarca rüyalarımdan
Yüzüm de yok bakmaya
Korkuyorum da artık uyumaktan

Ölüm döşeğinde olsam sevdamdan
Başımda ağladığını görsem
Ayaklanır, silerim gözündeki yaşları
Sonra tekrar yatarım kanlı yatağıma

Sen gittin diye üşüdüm
Mevsim yaz ama kışı aratmıyor
Kaç soba getireni gördüm
Ama yine de bu gönül ısınmıyor

O gün geldim sana:
Bahar açmıştı saçlarında, gözlerinde
Gözümde hiç bitmeyen bir güz yaşanıyordu
Yapraklar soluyor, yağmurlar yağıyordu