Yavuz Değirmenci Şiirleri - Şair Yavuz D ...

Sokakların bensiz,asılmış yüzün
Sende ağlıyorsun,koca Aşkale
Yüreğinde saklı derin bir hüzün
Gayrı gülmüyorsun koca Aşkale

Düşümde gezerim her bir taşını,

Bedenim kutuplarda, ruhum ateş içinde
Ayazında tutuştum, külhanda üşüyorum
Kendimi arıyorken bir hiçliğin hiçinde
Sevda uçurumundan son sürat düşüyorum

Yeri titreten kalbim, sensiz çelimsiz cüce

Kar yağmış Temmuz da,sönmüş Güneş'i
Gülün har olduğu eli düşünür…
Sevdası buz kesmiş,donmuş ateşi
Üfleyip yakacak yeli düşünür...

Hasret zehir etmiş tatlı aşını

Hasretinden bana geriye kalan
Sükûttan başkası suç kurban olam…
Her gece ruhumu hicrana salan
Sevdama bir kefen biç kurban olam…

Resminin yanına koydum resmimi

Sinende sürerken sevda harmanı
Gerdanında rayihanı solurum
Yüce Mevla’m verse vuslat fermanı
Gülen yüzlerine kurban olurum

Aşkın pınarında yunak taşısın

Yaralı bülbülün mahzun haline
Yüreklerin harı güller ağladı
Kapılıp giderken sevda yeline
Tutunduğu kuru dallar ağladı

Bende yanık sine, sende gülcemal

Oysa küçücük Dünya'mız da ne kadar mutluyduk…
Çat kapı evlerimize girdiğimiz komşularımız
Toprak bacalardan göz kırpan gaz lambalarımız
Yıkayınca parlayan lastik ayakkabılarımız
Ve Üzerinde patates, kuzine sobalarımız vardı…

Mecnun düştü sevdasının peşine
Bırakmadı Leyla çöllerin olsun
Aslı daldı Kerem’inin düşüne
Niye senin ayrı hallerin olsun

Beni alamazsın ne yapsan benden

Mah cemali Güneş,gözleri yıldız
Bakınca sinemi yakan nar mıdır?
Saçları bürünmüş altından yaldız
Değdiği yanaklar kehribar mıdır?

Kirpikle oynaşan kaşı,yay gibi

Mahkûm olmuş şu gönlüm, yürekler arasında
Zincirlenmiş dilime, kelam olur saklanır…
Neler kayboldu neler, sinemin yarasında,
Bir kenara atılır, ara sıra yoklanır…

Yalnız kalan yürekler, hayata kilit vurur,