Yavuz Değirmenci Şiirleri - Şair Yavuz D ...

Sarayburnu,Üsküdar,Beylerbeyi,Emirgan
Dünyalara mehirsin, hülyalarda İstanbul
Boğaz’da Kız Kulesi, taşında kızıl mercan
Melek yüzlü şehirsin, rüyalarda İstanbul

Ortaçağ'ı kapatıp, suruna diktik sancak

Bir bakışta kardı aşkın harına,
Nar dokuyan kahverengi gözlerin...
Destan yazdı, ta yürekten derine,
Aşk okuyan kahverengi gözlerin...

Dön de bir bak!..Ey sevgili nazlı yar

Toz duman içinde bıraktı felek
Aşkale’m de coşup, gülen kalmadı
Ahırından ata binip yencilek
Cirit meydanına gelen kalmadı

Ustası,çırağı,kalfa,ermişi

Toz duman içinde bıraktı felek
Aşkale’de coşup, gülen kalmadı
Ahırından ata binip yencilek
Cirit meydanına gelen kalmadı

Ustası,çırağı,kalfa,ermişi

Mazinin sularına dalıp indim derine

Tahtını kurdu keder,mutluluğun yerine
Yıllardır soruyorum ahbaba,yarenime
İnan ki rastlamadım,senin bir benzerine

Yazdığın son mektubu,yine aldım elime

Bulut yere mi inmiş? Yoksa Yaz mı saklanmış?
Kar mı yağmış başına?Saçların mı aklanmış?
Bunca gam,bunca keder;katar-katar yüklenmiş,
Viran olan yurdumdan;göçsem mi? Göçmesem mi?

Zemheriydi hayatım, seninle bahar oldu,

Daphan ovasının inci gerdanı

Sulardı bayırın, düzün Karasu
Aşkale bir yanı,Kaban bir yanı
Akarken gülerdi yüzün Karasu

Dumlu dağlarından taşar gelirsin

Mert olan kucak açar,namertler zorda kaçar
Dost sandalına binen,deryada kalmaz naçar
Hep böyle yazılmıştır,hayat denen tiyatro
Yılanlar sürünürken,kartallar yüksek uçar

Buharlar bulutlara,yağmurlar yere koşar

Ne yaptıysam sönmedi, yüreğimde yanan kor
Müsadenle bu akşam uğrayayım Kemancı…
Ne bitti neyim kaldı anlatayım hele sor
Derdimi lime lime doğrayayım kemancı...

Mezeler Despina’dan rakı da getirelim

Daha ilk görüşte sevmiştim seni
Sandım ki Kış’ımı Yaz edeceksin
Gayrı bilemedim mutlu ömrümü
Bir gülün ömründen az edeceksin

Cilvenle kalbime dolar gidersin