Çırpınışlarımız, şikayet edip isyan edişimiz, yetmeyince sessiz çığlıkları içimize gömüşümüzden sonra anlıyoruz
Aslında kimseyle alıp veremediğimiz birşey yok tüm derdimiz kendimizle
Kendimizi ikna edemeyişimizle
Yanlışa, hataya bile bile yürümemizle ilgili.
Sonrası
Yavaş yavaş azalıyor insan zamanla
Binbir zorluk ve fedekarlıkla
Bizi kandıran o şarkılar, o mavi gece
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Devamını Oku
O sıcaklığı beyaz ellerin, o ilk bakış
Sebepsizliğin sebep olduğu şafak vakti
O çok sevmek gecelerde o çaresiz aldanış.
Uzayan saçlar, alnında avuçlarımızın
İste o, insanin bir yerde, aşka boyun eğmesi
Ne yazık ki, insan en büyük zulmü kendine ediyor ve bunu da bir meziyet addediyor Orhan bey. Onun için atalarımız: "KENDİ KENDİNE ETTİĞİN ADEM, BİR ARAYA TOPLANSA YAPAMAZ ALEM." demişler.
Rabbim bizleri bencillikten ve dine uymaz tüm yanlış davranışlardan muhafaza etsin amin!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta