Bina kapalı. Güneş sızıyor camlardan
ve insan yazgılarının ağırlığını taşıyabilecek kadar güçlü
yazı masalarının üst kısımlarını ısıtıyor.
Dışarıdayız bugün, o uzun geniş yamaçta.
Siyah giysiler giymiş bir çok kişi. Durulabilir güneşte ve kapatılır gözler
ve hafifçe ileri doğru esiş hissedilebilir.
Nadiren gelirim su kenarına. Fakat buradayım şimdi,
huzur dolu sırtlarıyla büyük taşlar arasında.
Dalgalarla yavaş yavaş sırt üstü gelmiş taşlar.
Tomas Tranströmer (1931-2015, İsveç)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 9.11.2019 19:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
LÅNGSAM MUSIK Byggnaden är stängd. Solen tränger in genom fönsterrutorna och värmer upp ovansidan på skrivborden som är starka nog att bära människoödens tyngd. Vi är ute i dag, på den långa vida sluttningen. Många har mörka kläder. Man kan stå i solen och blunda och känna hur man långsamt blåser framåt. Jag kommer för sällan fram till vattnet. Men nu är jag här, bland stora stenar med fridfulla ryggar. Stenar som långsamt vandrat baklänges upp ur vågorna.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!