Yastık altı dişler ve gece yalnızlığımı ısıran düşler...
Öyle kuru soğuk var ki arayı açtığın mesafede,
Uzadı kış uykusu yüreğimde, beni ne uyandırır?
Sen ufkumu açtığından beri durmuyor kalemim.
Martıları sahneleyen mor ışıklar seni andırıyor.
Çünkü sağır sabahlara “seviyorum” diyemedim,
Başımdaki “sen” sürekli yırtılan yamalı sözcük,
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta