(Biricik karım Yasemin'e ithaf olunur, Akrostiş Tarzı)
Yaşamaktan hiç bu kadar ızdırap duymadım platonik akşamlarda
Aşkımı dağlara yüklesem parçalanmasından korkarım
Sevdasız geçen ömrümün hüzün kokan umursamazlığında
Engin denizlerdeki fırtınaların durulmasından korkarım
Meğer insan sevince şiirler yazarmış sevdiğine ay ışığında
İnan bana nar-ı beyza gibi aşkına düşüp yanmaktan korkarım
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
