Yaşayamam ki Şiiri - İsmet Barlıoğlu

Gidişin olmasın ebedi asla,
Ben sonsuz özlemler taşıyamam ki.
Mahvolur ölürüm o büyük yasla,
Sensiz baharlarda yaşayamam ki.

Yanar yıkılırım Kerem 'den beter,
Olurum uğruna veremden beter,
Aşkına düşmüşüm haramdan beter,
Bırakıp yeniden başlayamam ki.

Bir yüreğim vardı, o senin oldu,
Katlandığım dertler elemin oldu,
Ağzımdan çıkan söz bir yemin oldu,
Ettiğim yemini boşlayamam ki.

Bedenim elinde, ruhum elinde,
Nereye gidersen götür yanında,
Bu gereksiz ömrü günün birinde
Boş yere sırtımda taşıyamam ki.

(MELEKLEŞMİŞ MERMERLER isimli hece şiirlerinden > 17-18/100)