Yaşardı gözlerim, sızladı kalbim,
Gönlüm yine düştü ıssız yollara.
Ne olacak böyle bilmem ki halim,
Çilem kafa tuttu uzun yıllara.
Ne gönlüm bıkıyor, ne yol bitiyor,
Ruhum her adımda onu görüyor,
Aldandıkça kalbim feryat ediyor,
Gömülüyor içim kara yaslara.
Uğrunda tükendim, umursamadı,
Varmışım, yokmuşum, hiç aldırmadı,
Aklım yüreğimi durduramadı,
Boyun eğip gitti boş heveslere.
Her soluk alışta anımsıyorum,
Anmasam kalbimden utanıyorum,
Bir ömür boyudur aldanıyorum,
Gönlümü hapsettim tel kafeslere.
(SANA LEYLA DESEM isimli Hece Şiirleri 'nden > 57-58/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 12.10.2004 10:00:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!