Yaşar Ertaç Şiirleri - Şair Yaşar Ertaç

I

Bileceğim ki her rüzgar estiğinde,
Senin mesajın geliyor bana.

Bilmelisin ki her rüzgar estiğinde,

Ben insanım;
Dalında çiçeği severim,
Çiçekte kelebeği,
Kovanda arıyı severim.
Dağda çobanı severim,
Kırda otlayan sürüyü,

Gül kurusu gibi solgundu gece;
Gece gibi uzundu kış.
İnsan karamsar;
İnsan yalnızlık içinde...
Kalp sevgiye hasret;
İnsan sevgiliye.

İşsizlik büyük bir sorun,
Üretim olmuş minimum.
Eğitim olmuş tam bir felç,
Sağlık hasta olmuş tam felç.
Hırsızlara yer olmasın,
Hak edenler hızır gelsin.

Dakikalar saatler;
Bir yarış halindeler.
Bir meçhul gemideyiz;
Geçiyor aylar yıllar.

Altımızda ateş var;

Hiç gülmeyecek mi anneciğim, bir gün yüzün;
Bitmeyecek mi gönlündeki ebedi hüzün?
Ne olur Allahım onunda nur yüzü gülsün,
Emret ki o da fani dünyada bir gün görsün!

Gözler kahverengi olunca güzel;
Gözlerinin içi gülünce güzel.
Bir ömür seninle olunca güzel.
Hayat sevince, sevilince güzel.

Seninle göz göze gelince güzel.

Uğrunda ölümü göze almıştım;
Sönen külmüşsün, ateş sanmıştım.

Bıçak körelir, kesmez;
Orak körelir, biçmez;
Eğe körelir, eğelemez,

Bazen günler, gelip geçmez;
Kalp körelir, sevmez;

Sen;
Yakaladığım kelebek,
Koparamadığım çiçek,
Gönül tahtımdaki melek,
Avuçlarımda duamsın.