Ben Anadoluyum,öksüz;
Köylerim var viran,sessiz.
Karanlık,yolsuz ve susuz.
Toprağım var verimsiz.
İnsanlarım eğitimsiz.
Hava soğuk, topak topak kar yağıyor.
Sarhoş baba ısınmak için yudumluyor.
Çocuk yarı doymuş, çocuk ayak yalın;
Varsın okul eve biraz da uzak olsun.
*
Çocuk yürür, çocuk üşür, çocuk titrer.
Sevgi nedir,sorma bana;
Ben sevgiyi tatmadım ki.
Doya doya görüp seni,
Kollarında yatmadım ki.
Bir bahardın gelip geçtin,
İnsan bu,bazen bir çift söze takılıp gider;
İnsan bu,bazen bir çift göze takılıp gider.
Hayali cihan olur zamanın;
Değeri milyar olur bir anın.
Su gibi gelip geçiyor zaman;
Değersiz geçen zamana yanın.
Bir anda anlamsız geliyor her şey,
İçimden geçiyor her şeye boş ver.
Yaşamak için değerse tek bir şey;
Sonsuzluk yaratan yüce rabbim var.
Ve bir gece olur ümit perdesi,
Ümitler sararır bekler güneşi.
Ben küçücük bir karıncadan ibret aldım;
Yaşamdaki hiç bir çaba boşa değildir.
Umutsuz olma hiç bir zaman, çalış çabala;
Yaşamdaki hiç bir çaba boşa değildir.
Uçuşur renk renk kelebekler
Çiçekler onları hep bekler.
Yaratandan ibret desenler
Hep bir sır saklar kelebekler.
Ben çözümün bir parçasıyım,
Sense sorunun.
Ben koşturur dururum,
Sense sövüp savurur.
Kuşlar görürüm kuşlar
Kanat çırpıp uçuşurlar.
Birlik içinde cıvıl cıvıl
Bir şarkı tutturmuşlar.
Sizler kadar bile olamadık
Bunca akla rağmen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!