Yaşanmış, bitmiş her şey zamana emanet.
şimdi yalnız başınayım.
ne babam kaldı ne annem
ne de eski komşular, doğduğum ev, hepsi bir bir yok oldu
içimde çoğu zaman bir bulgur kazanı gibi dışı kara, içi bereketli, altı alev alev bir dünya yükseliyor.
acımı boşluğa kusup gözyaşımı bakır taslara doldurup ağilesi yollardan geriye dönüp yılgın yılgın yürüyorum
yol nereye çıkıyor dersin
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta