Kitaplar yazsa da gerçekte, tersi.
Yaşarken öğrenir insan her dersi.
Kitap kâfi gelmez okumak için.
Bir ömür gerekir dokumak için.
Okumakla bilir belki bir şeyi.
Hayat öğretiyor bize her şeyi.
Kimi zaman gülmek, üzülmek ile.
Düşe kalka başlar yürümek bile.
Yanlışı görmeden bilinmez doğru.
Sabırla yürünür menzile doğru.
Görmeden bilinmez çiçeğin rengi.
Tatmadan bilinmez hayatın dengi.
Dost bildiğin vurur seni gülerken.
Zamanla anlarsın ne, nedir derken.
Sözle değil, izle geçer tecrübe.
Yaşadıkca büyür, gelişir hücre.
Yaşlanarak değil bütün her şeyi
Yaşayarak bilir insan gerçeği.
Kayıt Tarihi : 26.10.2025 10:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!