Yaşamın Acemisi - Garib Çoban
Çok farklı meselelere açılmasına, barındırdığı mana temalarına rağmen çok yalnız insan.
Sade bir hikayesi var kabire girince.
Her yerde kendini aramaktan kaçışlarla.
Bu kısa hayat romanında, yakalandığı hastalık nedeniyle üç aylık ömrü kaldığını öğrenen bir insanın hezeyanları gibi.
O muhteşem hayatınız gönül meselesi değilse hiçdiniz, sevgim üzerse dünler sana kalsın.
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Dünyadan ayrıldıktan sonra seni bilenler, bıraktığın iyiliklerle, güzelliklerle anacaklardır. Sen hala kazanmaya devam edeceksin. Yüreğine sağlık.
Ustalaşana kadar sanırım,
Her şey bitmiş oluyor!
Kaybederken kazanır oysa insan,
Vazgeçerek peşine takar
İnanılmaz bir "sofra" beklemektedir kendisini
Yere göğe sığdıramayan
Ama o görmez!
"Ahretlik" deriz ya,
O da lazım,
Sadakatin mükafatı, vazgeçmenin, tok gözlülüğün...
İlginçti,
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta