Yaşamın Acemisi - Garib Çoban
Çok farklı meselelere açılmasına, barındırdığı mana temalarına rağmen çok yalnız insan.
Sade bir hikayesi var kabire girince.
Her yerde kendini aramaktan kaçışlarla.
Bu kısa hayat romanında, yakalandığı hastalık nedeniyle üç aylık ömrü kaldığını öğrenen bir insanın hezeyanları gibi.
O muhteşem hayatınız gönül meselesi değilse hiçdiniz, sevgim üzerse dünler sana kalsın.
Aşkı nasıl da çiçekce yaşamıştık biz kadınım
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Devamını Oku
Kendi kendime konuşup duruyorum
Dağlara giden patikalarda katılaşan bahar çamurlarında yalnızım
Beni deli sanıyorlar
Sokulmalarımızı unutamıyorum kadınım
Hani gece yarılarında anlatılan
Dünyadan ayrıldıktan sonra seni bilenler, bıraktığın iyiliklerle, güzelliklerle anacaklardır. Sen hala kazanmaya devam edeceksin. Yüreğine sağlık.
Ustalaşana kadar sanırım,
Her şey bitmiş oluyor!
Kaybederken kazanır oysa insan,
Vazgeçerek peşine takar
İnanılmaz bir "sofra" beklemektedir kendisini
Yere göğe sığdıramayan
Ama o görmez!
"Ahretlik" deriz ya,
O da lazım,
Sadakatin mükafatı, vazgeçmenin, tok gözlülüğün...
İlginçti,
Tebrikler Engin Bey...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta