Yaren Atalar Şiirleri - Şair Yaren Atalar

Sessize aldım dünyamı, sessizce,
Pişmanlıklar, serzenişler, haykırışlar ve isyanlar, senden sonra,
Hepsi tek tek vedalaştı yüreğimle.
Günaha battığımız gecenin sabahında,
Kirlenen yalnızca çarşaflar,
Dünyadan arınan bedenler.

Ah be Adam , lugatimda ki tüm güzel sözler gözlerine gelsin. , ismine siirler yazarken , tükenmez dedikleri kalemim tükensin, benim gibi ...gecenin bir yarısı ay ışığında gölgemle güneşlenirken, kadehime damlıyor dudakların yudum ,yudum ,seni içiyorum, bazende yanlizligima fondip yapiyorum .,Gidişin, benimde bitişim, aklima geliyor , en sertinden seni sek içiyorum, ne tuhaf değil mi ? sarhoş olamıyorum, Ah be Adam , aklıma her geldiğinde kaburgamın kırıldığını ve ciğerime battığını his ediyorum, seninle alakası olmayan ama isminle başlayan tüm cümlelere takılıp kaliyorum farkinda olmadan ,sağım sen solum sen ele gecirmissin tum benligimi Ah be Yar Ah be Adam bildigim tek sey var, sana dair herseyde, sen hep sen , ben hep ayni ben , Biz olmayan , olamayan şiirlere ,cümlelere lanetler okuyorum , kırılsın kalemler , yansın kagitlar, duygular tükensin, ismine yazılmayan kelimeler öksüz kalsın ,tıpkı Benim gibi,
Benim gibi Yar ...

Ah yar çok fazla kırıldım üzüldüm ve dağıldım ziyadesiyle, hep bir gülüşe sakladım içimdeki mutsuzluğu ve senin beni her defasında darmadağın etmelerine hep sustum avazım çıktığı veya çıkamadığı kadar, yanagimdaki gamze bile yok oldu benimle birlikte o bile yerini yurdunu unuttu arada bir aynada kendime gulumsuyorum sirf o gamzenin hatrina, biraz mutlu olsun diye biliyor musun Yar aslında en büyük zulmü yuregime yaptım, şimdi avazım çıktığı kadar bağırıyorum, isyan ediyorum ,kaçıyorum müebbet yediğim hücremden ve cikmaz sokaklarimdan , kör kuyularimdan, Allah icin azat et beni yar Ben Yaren Atalar yanlizim mutsuzum Yar , ve her kahkahamda bin ah var

Yar aşkın ilk alfabesi elif ile başlar , Elif'i okudum cim e varamadım, mim e uğradım tadına doyamadım, lal oldum hasretinden duramadim , vav oldum iki büklüm kaldim , kef misali icime attım , nun oldum sustum, dal oldum tutunamadim , ayn oldum ayri kalamadim , kaf oldum dağların ardında kaldım , ha oldum hakikate vardım , Se oldum sessiz kaldım , sonunda Aşk ' la Lamelif oldum yok oldum Yar yok oldum ..

iyi bak gözlerime, orda bir yol var,
ışıl ışıl patika,
belki dar belki yar,
ama sana özel, en derine inen YÂR...
...dikkat et
orada birtek sen varsın,

Aşk benlikten vazgeçmek ve seninim diyebilmekti , Aşk kendinden vazgeçmekti o olmaktı onda yok olmaktı , Aşk Masugun kapısından sessizce geri dönmektedi , Aşk Hallacin Bağdat sokaklarına sebepsizce akan kaniydi , Aşk şems in ölüm haberini alan Mevlanin ölmeden ölümüydü , Aşk Uhud savaşında vücuduna saplanan mizraklari çıkarıp sancağı diken Musab Bin Umeyr di , Aşk Pir Sultan Abdala yagmur gibi yagan taslardan degilde Gül den yaralanmasiydi , Aşk Derisi yüzulen Nesiminin yerden derisini toplayip sırtına alıp sırlara karişmasiydi , Aşk bir Cezaydi Sevgili parca parca olup kanının son damlasına kadar oluk oluk ödediğin..

Ben bu Öfkeyle dokuz köyü yakardımda sessizce eve gittim...
...ve inan,
öfkemi oraya koysam,
yağan yağmur dahi ateşi harlardı...
...eyy Yâr,
nasıl bir aşksın,

Ah başımın belası Yar, bu nasıl bir sevda , gözlerin ateş, eritir tenimi hiç yakmadan ,Aşkın , buz erir damla damla , tenimi islatmadan, dokunsam yanarim dokunmasam donarım , bir Ah etsem bilinmeze çıkar tüm kapılarim , sus yüreğim sus , vuslat ne zaman diye sorma , Kör kuyuların başında bekliyorum Yar' i , nerdesin ey üşüyen yanım ? Nerdesin ey elim ayagim ? Nerdesin ey gidişim yok oluşum ? Nerdesin özüm sözüm ? Nerdesin sinemin sırri ? Nerdesin Hiram ? Nerdesin gönül yarâm , Nerdesin Ey Aşk .. Aşkına aşık bu kalp

Ah Yar Şehrin sana yakın sokaklarında
Dudaklarından kalan susuzluğu ararım, tıpkı
Benim yara, senin yaradana olan aşkın gibi
Sokaklar kalabalık ve bir o adar da ıssız
Sarıla biliri misin biraz kırılsın yalnızlıktan kuruyan duygularım Yar
Ben artık inanmıyorum göğsünde benim için atan yer olduğuna

Ben seni bilirim , birde o sis çökmüş karanlık geceyi, çakallar avlanmak için dağlara pusu attıklarında , kahpelikleri gorunmesin diye Allahtan sis dilediklerinde ki o sessiz sedasiz geceyi ,
, ben seni bilirim birde o karanlık geceyi, sesindeki o çığlığı , hırsı ve öfkeyi ,duyduğum geceyi .
Ben seni bilirim birde o karanlık geceyi
Aslan in üç beş çakalın saldırısında , kaşlarının tetik ,gozlerinin kurşun oldugu , yikilmayip ,dahada guclendigini gördüğüm o geceyi .
O gecelerin sabahında olacaklar hep korkutur tedirgin eder beni ,bilirim ki yaralar sarılınca ve öfke geçince ,intikam saati başlar ,gününüz aydın ,
Geri sayım başladı Çakallar.