Yalnızlığının gümüş yeleli suvarisine binmiş ay duldaları
En gizemlerine saklanmış gecelerin inatla işttiği sırlardan
Giderken üstüne üstüne meçhul seyir
Sessizliğinde sanki bir çığlık sarılı uzağın
Uzağın susuşunda öksüz bir hal var
Kara sevdalığa tutulmuş da azar işitmiş gibi
Hayatı nefeslenen mum alevleri karanlık odaları kendinde bulmaktan
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta