Yarê Şiiri - İlker Murat Çinitaş

Were roniya cavê min kêr a tûj hilde
Xezewa min hurîk hurîk hurke.
Lê zulmkarê ne yarê
Kes tunne şûna te tıjjî bike.

Ez hesret a te dîn bume
Xwezi tu işev dızzika weri
Mın serê xwe danîya ser paşila te.
Ez li biketiyama xewn e ka kur.
Berbang a teng da hışyar buma.

Min destê te bida ser dilê xwe
Wek nivişt a şêx u mişaîka.
Dissa şev reş bu porrê zêr kettin e şer a sêri
Min xwe şaş kır bi lez kır
Destê min çû zirza dêri.
Helbest a bê rûmet. 0111207 Enqerê

Yarim
Gel gözümün ışığı keskin bir bıçak eline
Ciğerimi ufak ufak doğra dilimle
Ey zulümkar kıymet bilmesen de
Yerini kimse dolduramaz yine de.

Hasretinden deli oldum divane
Keşke bu gece çıkıp gelsen gizlice
Başımı yaslasam göğsüne
Öylece dalsam rüyalara derince
Sabah dar vakitte uyansam seninle.

Elini koysam kalbimin üstüne
Şeyh ve hoca muskası gibi.
İşte vakit gece siyah renge büründü
Sarı saçlar eşarbından döküldü
Heyecandan elim çarptı odanın kapısı örtüldü.

.ay/arsızdizeler01112017ankara