Ne zaman incinse yüreğim
Öfkeli sözcüklere pranga giydiriyor insan yanım
"Olmadık taşın baş yardığı" yerden
Dost fiskesinden derlenmiş güller büyütüyor gönül bahçem
"İncinsen de incitme "fikri işlenmişken zihnime
Çıktığım her yokuşta kendimle vuruşur
Yenildiğim yerden sırlı aynalarla dönerim kendime
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.



