Yaralı Şiiri - İsmail Uysal

Öyle bir haldeki alemin seyri,
Yaylası, ovası, dağı yaralı.
Kimsenin kimseye dokunmaz hayrı,
Solu alev almış, sağı yaralı.

Anne vakit sayar, baba hovarda,
Vefakarlık hüsnü kalmamış yarda,
Bir gariban umut arar dağlarda,
Dağların kışı sert, çığı yaralı.

Pantolonda kese, evde tava boş,
Avcı çaresizce gider ava, boş
Güle her yan vatan, güle hava hoş;
Bülbülün bahçesi, bağı yaralı.

Aidse çare yok, verem ortada.
Ne yapsın vatandaş, harem ortada.
Elbise kalmamış, mahrem ortada.
Örümcek uykuda, ağı yaralı.

Doğruyu-yanlışı biçen kurtuldu,
Hakk ile batılı seçen kurtuldu,
Ecel şerbetini içen kurtuldu,
Gayri kalanların çoğu yaralı.