YAR ZEDE
Bu dünyanın tek bahtsızı benim düzayak şaşırırım yolumu.
Bazen, uykularıma uyanırım aptal uyanıklıklarımdan,
Sorarım varmak istediğim adresin bütün olası yollarını,
Kaybolduğumu anlarım kılavuz tutmak isterim gözlerini.
Enginde gün akşam olur.
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta