Yar Duymasın Şiiri - Özgün Feride Özgan

Simsiyah yumak gibi geceyi sardığımı,
Kalemimden durmadan kanımın aktığını,
Kendimi hedef yapıp namludan baktığımı,
Ağyar ile söyleşen yar duymasın,
Günde bin kez ölüyorum, yar bir kez ağlamasın.

Sılayı hiç görmedim, gurbette yaşıyorum.
Yarin cemalini sılamdır sanıyorum.
Nasıl oldu sağ kaldım kendimde şaşıyorum.
Sıktığım kurşunların sesini yar duymasın,
Dipsiz kuyulardayım yar gelip kurtarmasın.

Yar secmekten ne anlar, neşe içinde gezer.
Sözleriyle kandırır, bakışıyla zedeler,
Sanmıyorum, ruhunda yoktur benden bir eser,
Kalemimden süzelen kan yare ulaşmasın,
Kefenle dolaşırken yar mezarım kazmasın.