Beyaz kâğıtta duran mürekkep lekesi gibi,
Yüreğime çöreklenmiş duruyorsun.
Zılgıt yemiş iç çekişlerimin koynunda,
Hasret nöbetlerimin gonguna vuruyorsun.
Sırra kadem bastığından beri;
Düşlerimin mavisine, hüznün siyahını katıyorsun.
Yüreğime çivili yüreğinin kopması gibi,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
