Ne olduğunu,nerede olduğunu bilmiyorum. Merak etmek için zorlasam da kendimi başaramıyorum. Sokakları bitiyor şehrin. bütün sokaklar yap boz,içinden geçiyorum hiç biri tamamlanmıyor. Her mekan biraz daha sessizleşiyor ben bir parçası olduğumda. Ne aradığımı bilsem birilerine sorardım,bilmiyorum. Gülümsemesi çalınmış bir şehirde yaşamak bir parçası olmak istemezdim,öğreniyor insan. Kestirme yollar bilmeli insan hayatla ölümün arasında.
yüzümü
közden bir yastığa gömdüm
uyudum
uyudum
ve
uyandım yalnızlıkta
Özledim sesini ne olur konuş
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor
Devamını Oku
Bir gül açtır zamanların ötesinden
Karanlıklar içindeyim, kapkarayım bugün gel
Gök mavisinden, deniz mavisinden
Bana bir şarkı söyle
İçimde bir şey kımıldıyor




'' közden yastık yanağın sadece bir tarafını yakar...
en kestirmesi...yüzleşmektir kendinle...saygılar...bahtiyar arslan...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta