bir zamanlar
küçük dağların eteklerinde sabah
hiç olmadığımız kadar mutlu gamzelerimde neşemiz
ancak hiç olabilme ihtimallerimize ağlayan
yanar döner pervanelerdik
ağladığımız gülmelerimizden çok
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var