Yanlızım Yıldız Şiiri - Alone Poet

Gökyüzünün o akılalmaz kızıllığına bakarken
Saatin nasıl ilerlediğini anlamazsın tabi
Akrep kaçıp yelkovan kovalarken
O güzellik göz gözü görmez bir karanlığa bıraktı yerini
Ve şimdi yine yanlızım

Her karanlık beni yeni bir yanlızlığın içine sürükler gibiydi
Ben o karanlıkta yürüyüp kendimi ararken
Gözüm semadaki bir parıltıya baka kaldı
O ekşimiş yüzümü çevirdiğimde
Şimdiye kadar görmediğim parlaklıkta
Bir yıldıza bakıyordum

O yıldız ki
Bana o kadar sıcak
Bana yolumu aydınlatacak kadar parlak
Ve o kadar yakındı
Ben bu göz aldatmacasına kanıp
Etkilendiğimi belli etmek için ellerimi uzattığımda
Sanki onu yakalayıp yanlızlığımı paylaşacakmış gibi
İşte o anda anladım benden çok uzakta olduğunu
Bir gerçeğin daha kırbaç gibi yüzüme vurulduğunu

O an kendimi olmadığım kadar yanlız hissettim
Yanlızlığıma bir yenisinin daha eklendiğini bilerek
Hayata devam etmeye çalıştım

Ne gecelerin gündüz olmasını istedim
Nede gündüzlerin gece
Ama her gece hüzünle birlikte indi yüreğime
Kendikendime sordum bu acı bir yıldız içinmiydi diye
yüreğim cevapladı bu saçma soruyu

Benim gölün yani ben
Hep uzakları kendine yakın bilmiş
Hep olgun insanları dinlemiş
Hepte imkansızları seçmiştir

Şimdi ise gördüğüm o yıldız
Olgun insan profilini çizen değil
O pozu veren ve o duyguyu yaşatan birisi
Benim için imkansızların en ötesi
O yıldız görmek istediğim halde
Göremediğim o yerde

İşte yine ben
Benim düşüncelerim, benim yanlızlığım
Benim duygularım bende saklanmış olarak gidiyorum
Hem çok uzaklara
Ama elini uzatıpta yakın hissedebileceğin yere
Hemde yanlızlığımı sorgulamaya her zamankinin aksine