ŞİİR, SEVGİLİM; SEVGİLİM, ÖTEKİ BEN...
Yıl 1968
Çocuktum Garzan'da.
Kara tren ovalara türkü söylerken,
Demiryolcu babam,Yanarsu İstasyonu,
Ağabeylerim,ben,Mahsum ev sacı Mehmet.
Babamın kauçuk ayakkabıları sapan olurdu,
Mahsum'un maharetli ellerinde,
O şimdi ne yapıyor
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Devamını Oku
şu anda, şimdi,şimdi?
Evde mi, sokakta mı,
çalışıyor mu, uzanmış mı,
ayakta mı?
Kolunu kaldırmış olabilir,
Efendim, okurken dudaklarimda ki tebessüm¨beni çok mutlu kildi, fakat yazdiklariniz ani oldugu için siir seklinde yapmaya çalismissiniz.Ben sizin yerinizde olsaydim bunu düz yazi seklinde yazardim. O zaman eminim harika bir ani yazisi çikar, daha çok güldürür insani ve daha çok mutlu kilar ve daha çok düsündürür. Siirden anlamam ama bir okuyucu olarak fikirlerimi yazmak istedim, tabii ki seçim gene sizin.Tesekkürler.
Güzel ve hoş bir şiir okudum. Tadı içime yerlşti. Sık sık hatırlayacağım öykü şiirin kahramanları, ondan da güzel anlatıcının duyguları var. değişen yaşam var. Çocukluğun yokluklara karşın elde olanla mutlu olabilmesi var. Güzel olan herşey var. Yanarsu artık bir şiir değil, geçmişimizden kopup gelen tanıdık bir mekanımız oldu.
Yüreğine sağlık sevgili şair. Tebrikler.
çocukluğu aramak zaman zaman o yıllara gitmek hüzün veriyor..bunu çok güzel dökmüşsünüz dizelere tebrikler.. Gülce Şeren
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta