Gece çökerken pencereme,
rüzgârın uğultusunda duyarım adını.
Yıldızlar, gökteki sessiz tanıklar,
senin gözlerinden birer kıvılcım taşır bana.
Yalnızım ama yalnızlığımın her köşesi
senin hayalinle ışıldıyor.
Bir sandalye, boş ama sıcak;
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta