Yalnızlık mabedimdeki terlerim…
Hani bir sabah uyanırsın erkenden, gözlerini açma telaşı arasında, ellerin salınır boşlukta…
Uzunca bir gece geçmiştir…
Rüyalar çoğu anlar kâbusa doğru uçmuştur…
Bir gün gelir de unuturmuş insan
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde
Devamını Oku
En sevdiği hatıraları bile
Bari sen her gece yorgun sesiyle
Saat on ikiyi vurduğu zaman
Beni unutma
Çünkü ben her gece o saatlerde




Yazılarınızı okumak güzel...kutluyorum , saygılarla...+...+...
Sordun mu aşkın rengini kendine…
Canın yanar ama…
Ben biliyorum dersin, zaten pembedir onun rengi, sonunda mora bürünür…
Şiirin doyumsuz ikliminde bir nefes! Yazan gönül sağ olsun... 10 puan +ant. Varsa sevginin gücü!
GHüzel ve duyarlı bir anlatıdı, kutlarım Sevgi ve saygılarımla esen kalın!
beğeniyle okudum..tşk...
Her şeye rağmen belki de bize düşündürttüklerinden dolayı yalnızlığı sevmek mi lazım acaba? Çok güzel yazılmış bir metin.Şiir gibi... Selam ve sevgiyle.
Çok çok çok harika üstadım.Büyük bir beğeni ve zevkle okudum.Yüreğinize sağlık.Saygılar sunuyorum.
Bu şiir ile ilgili 6 tane yorum bulunmakta