Fırtınanın sürüklediği iki insan,
İkisi de aşağı tabakadan.
Yalnızlar ve ömür boyu yalnız kalacaklar.
Bir kendileri, bir de kendi ürettikleri yalnızlıkları...
İki de çocukları olacak belki
Aynı kaderi paylaşan.
Benzer dostları olacak
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
