Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Sakinliği bozuldukça hayatın, çekilmez geliyor herşey...İnsan durup dinlenmek, kendini dinlemek istiyor... ama ne mümkün...
Tebrikler.
Ya köy? Ya bizim çocukluğumuz köyleri ?
Ne kadar güzel anlatmışsınız hocam şehirlerin yalnızlığını,acımasızlığını.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta